Þráhyggja ráðherrans

Það er engu líkara en samgöngumálaráðherra sé haldinn einhverskonar þráhyggju fyrir því að koma á strandflutningum umhverfis landið. Veit ég vel að miklir fjármunir fara í að halda þjóðvegum landsins við og ef vel ætti að vera þyrftu sú tala að hækka, því víða um landið eru vegir afleiddir og ekki tekið mið af þeim fjölda ökutækja sem aka hann á degi hverjum.

Án þess að ég ætli að halda því fram að ég sé sérfræðingur í strandsiglingum þá tel ég þessa aðferð fullreynda hér.  Það er ekki langt síðan strandsiglingar voru á Vestfirði með skipinu Jaxlinn ef ég man rétt, þá voru uppi raddir fyrir vestan að það væri ekki hægt að notast við strandsiglingar því það tæki allt of langan tíma og flutningsgjaldið væri svipað.  Ekki er ég klár á því hvað þessar siglingar lifðu lengi en eitt er víst það var ekki lengi.

En að ríkið ætli aftur útí einhverskonar ríkisstyrktar strandsiglingar er ekki ásættanleg niðurstaða þar sem ríkið á einfaldlega ekki að styrkja eða starfa í samkeppnisumhverfi.

En það væri nú líka athyglisvert að vita hvað ráðherrann ætlar að gera með bættar samgöngur inn til höfuðborgarinnar og fróðlegt að vita hvaða leið hann kýs að fara í málefnum Sundabrautar og hvenær það á að hefjast handa við þær framkvæmdir.

 

Strandsiglingar skoðaðar

Flottur dagur

Ég fagna þeirri ákvörðun ríkisstjórnarinnar að gera einn dag á ári að degi barnsins.  Það er reyndar einkennilegt að það sé ekki löngu búið að setja þennan dag á því við höfum eins og við öll vitum höfum við mæðra- og feðradag og nú loks dag barnsins.

Fyrir mitt leyti þá fannst mér í raun gert furðu lítið úr þessum degi og ég hefði gjarnan viljað sjá hann betur "markaðssettan" t.d sagði mbl.is ekki frá þessum degi fyrr en kl. 17.07 í dag en hefðu í raun sem fjölmiðill átt að segja frá þessum degi strax í morgunn og með því kvatt foreldra til þess að gera eitthvað með börnum sínum.  Við fórum t.d í sund sem var í boði ÍTR og eftir að vera búin að svamla dágóða stund var að sjálfssögðu komið við í bakaríinu, enda tilheyrir að fá sér sér "íslenskan" snúð og kókómjólk eftir góðan sundsprett.  Þegar við vorum búin með kræsingarnar var ákveðið að taka bíltúr sem endaði að sjálfssögðu sem ísbíltúr þar sem sú stutta í bílnum fullyrti að hún hefði ekki fengið í "alveg svakalega lengi" sem í raun var bara fyrir helgi en tíminn er lengri að líða hjá þessum litlu en okkur hinum, allavega stundum.

Ákveðið var að frúin og eldri dóttirin færi að sjá FRAM leggja Þróttara í fótboltaleik dagsins á meðan ég og sú stutta ákváðum að vera heima og grilla.  Þegar við vorum búin að grilla og borða gómsæta hamborgara, sem í þetta skiptið voru án ostarins - þar sem sú stutta án allan ostinn á meðan hún var að bíða eftir hamborgaranum þá spiluðum við eitt spil og svo var kominn háttatími því erfiður leikskóladagur er á morgun hjá henni.

Sem sagt stórskemmtilegur dagur barnsins hér á þessu heimili og vonandi á sem flestum heimilum. 

Merki og hljómur dags barnsins

Fyrsta verkefni Ólafs

Hlýtur að vera að taka burt þessar rauðu fyrirsagnir úr blaðinu, ekki að ég missi svefn yfir þessu en þetta er ferlega ljótt og ég hef enn ekki fengið skýringar Styrmis fyrir þessum verknaði.  Þetta eru hreinlega skemmdarverk á annars góðu prenti.

En það verða án efa mörg önnur verkefni sem bíða Ólafs.  Líklega mun taka mestan tíma hans að reyna rétta af skútuna sem Styrmir hefur verið að reyna sigla í kaf undanfarin ár enda hefði hann átt að skila inn kyndlinum fyrir allmörgum árum.  Það ætti að sjást best í áskriftum blaðsins, þeim hefur farið fækkandi hratt undanfarin tvö ár eða svo.

En það verður gaman að fylgjast með Ólafi og vonandi tekst honum eins vel til og með 24 stundir sem hann gerði að blaði.

Nýtt fólk til Morgunblaðsins

Vestmannaeyjar sóttar heim

Eins og ég sagði frá hér um daginn þá sótti ég Vestmannaeyjar heim í vikunni, var þar frá þriðjudegi til fimmtudags í góðu veðri og skemmtilegum félagsskap.  Tilefni ferðarinnar var útskriftarferð tíundabekkjar Öskjuhlíðarskóla.  Systir mín hefur verið í skólanum frá sex ára aldri og nú er komin tími til þess að hverfa þaðan og á vit nýrra ævintýra.  Hún er nú ein af þeim sem bíður spennt eftir svörum um í hvaða framhaldsskóla hún kemst inn á komandi hausti.  Auðvitað er hún með ákveðnar skoðanir í hvaða skóla hún vill fara í svo það verður gaman að sjá hvort hún fái inn í drauma skólann.

En ferðin til Vestmannaeyja heppnaðist ákaflega vel enda ekki annað hægt þegar maður er að ferðast með eins lífsglöðum hópi og þarna var á ferðinni, held bara að ég hafi ekki hlegið eins mikið í mörg ár.

Gist var á Hótel Eyjum, en því miður get ég ekki gefið því hóteli svo mikið sem eina stjörnu, en hef þess í stað hef ég ákveðið að gefa þeim fimm tuskur og fimm möguleikum, sökum óþrifnaðar.  Hótelið minnti mig reyndar á vændishús í Hong Kong sem ég sá í einhverri ameríski b mynd og alveg eins og því húsi þá ætti heilbrigðisfulltrúi að loka þessu hóteli hið snarasta sökum sóðaskapar og lélegs viðhalds.  Held meira að segja að fræðimenn gætu haft gaman af því að skera lag af rykinu til þess að lesa í söguna, spurning hve mörg ár þær gætu komist til baka.  Ég hvet því þá sem eiga erindi til Vestmannaeyja að leita gististaðar annarsstaðar.

En fyrst ég líki hótelinu við vændishús þá leyfi ég mér að líka veitingastaðnum sem við borðuðum á allar máltíðir ferðarinnar við Hilton.  Ég hef sjaldan fengið eins góða þjónustu og maturinn var hreint út sagt stórkostlegur og ætti enginn sem fer til Vestmannaeyjar að missa af því að snæða mat þar.  Þau Auður og Simmi eru gætt einhverri óþrjótandi þjónustulund og sjaldan fer brosið af þeim.  Þau hjónin eiga einnig fyrirtækið Viking Tours sem annast rútuferðir á eyjunni sem og bátsferðir.  Við fórum einmitt í rútuferð með leiðsögumanninum Alfreð sem fór á kostum í ferðinni enda sá hann um að keyra hópinn þegar á þurfti að halda.  Alfreð fór með hópinn um alla eyjuna og fór yfir söguna sem og allt það sem fyrirbar í ferðinni.  Þegar rútuferðinni lauk þá tók bátsferðin við og siglt var útí hellinn þar sem við fengum að njóta einkatónleika þar sem Simmi fór á kostum sem Clinton í öðru veldi og lék nokkur lög á saxafón.  Sagan segir reyndar að þeir Simmi og Clinton hafi báðir gaman af því að spila á saxafón en þeir deila ekki áhuga á vindlum!

En þrátt fyrir léilegt hótel þá heppnaðist ferðin ákaflega vel og var það ekki sýst Auði og Simma að þakka.  Eitt er víst að við systkynin eigum eftir að koma aftur í heimsókn til Vestmannaeyja og fara í aðra siglingu sem verður vonandi hringinn í kringum eyjarnar því mér er sagt að sú sigling sé mjög falleg.

 

Situr á Bessastöðum án umboðs frá þjóðinni

Þá hefur það verið staðfest að enginn mun bjóða sig fram gegn sitjandi forseta landsins og verður því Ólafur Ragnar sjálfkjörinn í embætti forseta Íslands, þann fyrsta ágúst hefst fjórða kjörtímabil hans. 

Þrátt fyrir að það sé ekkert sérstakt gleðiefni að forsetinn sé sjálfkjörin þá getur maður ekki annað en fagnað því að enginn "óraunhæfur" kostur bauð sig fram gegn Ólafi sem hefði einungis leitt til þess að ríkið hefði þurft að halda kosningar með tilheyrandi kostnaði.  Vissulega kostar lýðræðið sitt og þannig á það að vera. 

Það hefði þó verið betra ef hæfur einstaklingur hefði boðið sig fram gegn sitjandi forseta enda í raun situr Ólafur ekki áfram í embætti með stuðningi þjóðarinnar þar sem hann var ekki kosinn heldur einungis vegna þeirrar staðreyndar að enginn bauð sig fram gegn honum og hann því sjálfkjörinn.

Ég vill engu að síður óska Ólafi til hamingju með að fá að sitja sitt fjórða kjörtímabil og hvet hann til þess að gæta aðhalds í rekstri forsetaembættisins.

 

Forsetinn sjálfkjörinn

Sumir vilja vera heima

Ekki ætla ég að draga dul á að kvenréttindafélag Íslands hefur unnið gott starf í gegnum tíðina, en ég hefði gjarnan viljað sjá sterkari rök frá þeim varðandi heimgreiðslurnar.  Það eru mög rök með því að sveitafélög komi á móts við foreldra eða forráðamenn barna með þessu móti.  Heimgreiðslur eiga ekki að koma í stað leikskólavistar barns heldur er þetta lausn þegar barn hefur ekki fengið úthlutuðu leikskólaplássi.

Ég segi hinsvegar að heimgreiðslur séu síður en svo úreld hugmynd og reyndar skil ekki þá fullyrðingu kvennréttindafélagsins.  Þessi leið getur komið sér vel fyrir marga og reyndar veit ég um fólk sem þessi leið hentar einfaldlega betur.  Ég myndi vilja sjá heimgreiðslur til dæmis til þeirra foreldra og forráðamanna sem ákveða að nýta sér einungis t.d hálfs dags vistun á leikskóla þau gætu fengið heimgreiðslur að hluta.  En vitanlega á það að vera val foreldra og forráðamanna hvort þau ákveða að hafa börnin sín heimavið að hluta eða öllu leyti yfir daginn þó vissulega sé ekki deild um hve gott það er fyrir börn félagslega að vera á leikskóla en það er síður en svo eina leiðin.

Heimgreiðslur úrelt hugmynd

Ráðhús

Meistari Ágúst Ragnarsson - maður fyllist hreinlega stolti að vinna með þeim gamla  

Þetta er þá kannski rétt hjá Plúsferðum nema..

... en samkvæmt auglýsingunni er fólk um þessar mundir að halda leiðinleg afmæli og skila Range Roverunum sínum, en það sem Plúsferðir "gleymdu" að segja okkur er að fólk er að afbóka ferðir hjá þeim og öðrum ferðaskrifstofum í miklum mæli.  Þetta er kannski bara kjörið tækifæri fyrir okkur íslendinga til þess að ferðast um landið okkar og styrkja olíubaróna landsins

Sólarferðum aflýst

Í útskriftaferð og 3G í Vestmannaeyjum

Við Sólveig systir lögðum saman uppí mikla ferð í morgun sem hófst á Reykjavíkurflugvelli.  Tókum þar fokker einkaflugvél til Vestmannaeyjar þar sem við hittum skólasystkini hennar úr Öskjuhlíðarskóla.  Já það er komið að því að litla/stóra systir mín útskrifist úr grunnskóla, þó ótrúlegt megi virðast finnst mér stundum eins og það séu bara nokkur ár síðan ég horfði á hana liggjandi í rúmi inná vöggudeild Landsspítalans þá ekki nema rétt rúmar fjórar merkur eða svo og nú er hún bara að verða sextán ára, kannski það eina glaðlega við það að hún er að eldast er að ég er að eldast líka.  Betra getur það varla verið, eða er það?

Það hefur sannarlega verið glatt á hjalla hér enda fjörugur hópur á ferðinni, fólk sem hefur gaman af lífinu og kann að njóta góðra stunda.

En það er óhætt að segja að Vestmannaeyjar séu komnar framarlega í tækninni því hér er komið 3G samband og núna getur maður unnið á netlykil frá Símanum hér í Vestmannaeyjum, er hægt að hafa það betra?

Ferðin stendur yfir fram á fimmtudag og verður margvísleg afþreying í boði fyrir hópinn, það verður m.a farið í siglingu og rútuferð með leiðsögn um eyjuna á morgunn.  Við erum svo væntanleg á meginlandið um hádegisbilið á fimmtudaginn og væntanlega verða þar þreyttir ferðalangar á ferð enda búin að skoða margt og að sjálfssögðu vaka fram á nótt eins og sæmir í góðum skólaferðalögum.

Sveitaferðin

Laugardagurinn var stórskemmtilegur hjá okkur því við fórum í sveitarferð með leikskólanum hjá yngsta meðlim fjölskyldunnar.  Förinni var heitið upp í Mosfellsdal til þess að leyfa börnum á öllum aldri að sjá heimilisdýrin á bænum.

Þeirri stuttu þótti þó mest til rútuferðarinnar koma þar sem bílstjórinn var jafn gamall og afi hennar þá þótti hún hann ákaflega traustur bílstjóri og hann átti svo sannarlega stóra rútu.  Henni þótti þó einkennilegt að við skyldum ekki hafa boðið öllum í hverfinu með því það voru nokkur sæti laus!

Að sjálfssögðu var nauðsynlegt að prófa traktorana á bænum enda vant fólk þarna á ferð, minnir kannski einna helst á atriði úr myndinni "með allt á hreinu" þegar Grýlurnar voru að ferðast með traktornum, en ótrúlegt hvað hægt er að komast langt á traktor sem fer í raun ekki neitt nema í huganum.  Takið sérstaklega eftir svipnum á bílstjóranum, ákveðin svipur þar á ferð og greinilega manneskja sem veit uppá hár hvað hún er að gera og hvert hún er að fara.

 

 Eins og gefur að skylja voru margir vinir þarna á ferð enda leikskólinn fullt hús vina og þarna má sjá tvær stuttar í mikilli gleðivímu eftir að hafa fengið að halda á flestum húsdýrum bæjarins þrátt fyrir að einhverjum þótti sérstakt að þær mættu ekki prufa að halda á kálfinum.  Reyndar voru margir spekingar á ferðinni þennan dag í sveitinni og oft skemmtilegt að hlusta á útskýringar barnanna á því sem var að gerast, til dæmis þá var einn lítill alveg með það á hreinu að kindurnar hefðu gleymt að sturta niður, því það væri svo mikil pissulykt í fjárhúsunum og okkar telpa var alveg búinn að sannfæra sjálfan sig um að rútubílstjórinn myndi pakka öllum dýrunum inn og setja undir sætin í rútunni (í lestarnar) þ.m.t hestinn því hún ætlaði svo sannarlega að hafa öll dýrin heima hjá sér a.m.k. í sumar.  Hver segir svo að lífið sé flókið ?

Hér til hliðar er hægt að skoða fleiri myndir úr ferðinni í myndamöppunni "sveitaferðin 2008"