Fámennur hópur, meðalgreinda einstaklinga

Alveg er þetta merkilegt að fámennur hópur einstaklinga, sem ég leyfi mér að kalla meðalgreindra einstaklinga skuli geta leyft sér að eyðileggja eigur annarra bæði tækjabúnað sem og annan búnað.  Því miður náði þessi hópur því fram að eyðileggja nægilega mörg tæki svo hætta þurfti útsendingu Kryddsíldarinnar sem var í miðri sýningu á Stöð2.

Ég geri ráð fyrir að þetta fólk taki nú glatt um veskið og greiði fyrir þær skemmdir sem þau hafa valdið, enda telja þeir sig sjálfskipaða boðbera ábyrgðar og með látum kalla þau eftir ábyrgð stjórnvalda og stjórnenda í fjármálakerfinu.  Kallað er eftir að fólk beri ábyrgð á eigin verkum.  Líklega verður slíkt ekki uppi á þessari samkomu enda eiga sömu lög, sem gilda fyrir almenna landsmenn ekki, að gilda um þetta lið.

Þegar ég skoða myndir af þessum fámennum mótmælum sem líklega telja ekki nema rétt um hundrað einstaklinga, ef það nær því, þá velti ég því fyrir mér af hverju er verið að bjóða uppá slysaþjónustu á staðnum.  Væri ekki nær að þetta fólk færi upp á slysadeild og greiddi sín komugjöld þar og fengi þá hjúkrun sem þar er boðið uppá.

En þar sem ég þykist vita að pósthólfið hjá manni fyllist eða athugasemdakerfið þar sem maður er ekki samála þessu fólki þá tek ég það skýrt fram að ég er ekki á mótmælum.  Friðsamleg mótmæli, jafnvel með hrópum og köllum er að sjálfssögðu réttur hvers manns enda búum við í þjóðfélagi sem ritskoðun er ekki tíðkuð nema á ákveðnum fjölmiðlum s.s. Fréttablaðinu, DV og Stöð2.

Þennan fámenna hóp þarf að stöðva áður en hann veldur frekari skemmtum á eigum okkar almennings og einkaaðila.

Fólk slasað eftir mótmæli

Maður er alltaf að græða

Sem betur fer er maður stundum að græða og er þetta ekki akkúrat dæmi um slíkt.  Nú græðir maður heila sekuntu, þetta minnir einna helst á ákvöxtunina mína í gamla bankanum

Áramótunum seinkar

Gleðilega hátíð ljóss og friðar

 

Einn af okkar uppáhalds sálmum hljóðar eitthvað á þessa leið

“Nú árið er liðið í aldanna skaut
og aldrei það kemur til baka,
nú gengin er sérhver þess gleði og þraut,
það gjörvallt er runnið á eilífðar braut,
en minning þess víst skal þó vaka.”

Því við vitum þegar þau tímamót eru kominn ár hvert að syngja þennan sálm, þá er
viðburðarríkt og skemmtilegt ár að kveðja. Það má svo sannarlega segja það um árið
2008.

Hjá okkur hefur margt gerst bæði persónulega og hjá þjóðinni allri. Til að mynda ákvað fjölskyldan að sendaekki út hefðbundin jólakort, þ.e ef hægt er að segja að
kortin okkar hafi einhvertímann verið hefðbundinn. Þess í stað ákváðum við að senda út jólakveðju með þessu sniði og setja frekar þá fjármuni sem hefðu farið í kaup á
jólakortum sem og póstburðagjöld til góðgerðamála og hefur sú fjárhæð þegar verið greidd. Fjölgun varð á heimilinu þegar við fluttum inn dreng sem er
íslensk ættaðan bæði í karl og kvenlegg frá Danmörku hefur hann verið hjá
okkur frá því í haust.

“En hvers er að minnast og hvað er það þá,
sem helst skal í minningu geyma?
Nú allt er á fljúgandi ferð liðið hjá,
það flestallt er horfið í gleymskunnar sjá.
En miskunnsemd Guðs má ei gleyma.”

Árið hefur verið ferðaár hjá okkur því við fórum í heimsókn til Þórs og Huldu sem búsett voru í Kaupmannahöfn og að sjálfssögðu nýttum við tækifærið og heimsóttum Margréti í leiðinni eða allavega kaffihúsið sem stendur rétt við litla kofan hennar. Sem líklega er ein af fáum byggingum sem “við” íslendingar áttum ekki á einhverjum tímapunkti líkt og flestar aðrar byggingar í Kaupmannahöfn. Ferðin var mjög skemmtileg enda alltaf gaman að
hitta góða vini og ekki má gleyma uppáhalds kaffihúsinu okkar LaGlace sem stendur við Skoubogade 3.

Farnar voru margar ferðir innanlands, til þess að drekka í sig menningu þjóðarinnar og skoða bændur landsins komið var við á Bjarteyjarsandi sem er eitt best varðveitta leyndarmál hér í grennd við höfuðborgina. Ákaflega skemmtilegur staður fyrir fjölskyldur þar sem börn á öllum aldri geta notið þess að vera í sveitasælunni á
fallegum stað.

Aðrir staðir sem við komum við á voru Hreðavatn, Smáralind, Húsafell,
Vestmannaeyjar, Svínadalur, Kringlan og Brynjudalur svo eitthvað
sé nú nefnt. Síðasti viðkomustaðurinn á ferðalagi fjölskyldunnar var Brynjudalur en þar
hefur fjölskyldan farið ásamt Júlla og Svölu undandarin ár og sótt sér jólatré. Þetta er án efa ein skemmtilegasta vina og jólahefð sem við höfum. Þegar komið er í
dalinn hefst leiti að hinu eina sanna jólatré og vitanlega höfum við ávallt náð í
fallegasta tréið í skóginum. Það hafa vissulega komið upp smávægileg slys hvað
fegurðina já og stærðina en fegurðin kemur innanfrá svo stilkurinn hlýtur að vera
ákaflega fallegur!

Það má með sanni segja að námsmenn búi á heimilinu því Emma Brá stundar nám í
leikskólanum Maríuborg, Hafdís Hrönn er í Sæmundarskóla og Kata er orðinn virðulegur NÁMSMAÐUR í Háskólanum í Reykjavík þar sem hún lærir allt um mannauðsstjórnun. Spurningin er því hvort hún verði kominn með FIMM háskólagráður áður en við vitum af.

Hafdís Hrönn er að verða aðal frammarinn á heimilinu, æfir bæði hand- og fótbolta
með FRAM og hefur tekið miklum framförum á árinu. Við höfum því farið á ófá mótin í ár okkur öllum til mikillar gleði. Það verður ekki langur tími sem mun líða áður en Hafdís nær að smita með gleði sinni systur sína Emmu Brá og fær hana til þess að byrja æfa hjá FRAM einnig.

Nú Guði sé lof fyrir gleðilegt ár
og góðar og frjósamar tíðir,
og Guði sé lof, því að grædd urðu sár,
og Guði sé lof, því að dögg urðu tár.
Allt breyttist í blessun um síðir.

Ó, gef þú oss, Drottinn, enn gleðilegt ár
og góðar og blessaðar tíðir,
gef himneska dögg gegnum harmanna tár,
gef himneskan frið fyrir lausnarans sár
og eilífan unað um síðir.

Við færum þér og þínum okkar bestu óskir um gleðilega jólahátíð um leið og við þökkum þér
fyrir samveruna á árinu sem senn er nú líðið. Megi Drottinn Guð færa ykkur hamingju, gleði
og styrk sem og varðveita ykkur um ókomin ár.

Með jólakveðju 

Óttarr

 

Hver greiðir svo KPMG fyrir ónothæfa tveggja mánaða úttekt?

Ég get einfaldlega ekki orða bundist eftir viðtal sem sýnt var í Kastljós fyrr í kvöld við Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra.

Það er alveg orðið ljóst að skipta þarf ráðherranum út og það hið fyrsta. 

Hann er vanhæfur með öllu.  Nú þegar rætt hefur verið við hann og tvo aðstoðarmenn hans þá hafa verið kynntar til sögunnar þrjár mismunandi útgáfur af sömu sögu KMPG og Glitnis. 

Ráðherrann vissi eða vissi ekki, ráðherrann sá en las ekki eða ráðherranum þótti ekki ástæða til þess að ráðfæra sig um málið við starfsmenn ráðuneytisins.  Er ráðherra bankamála landsins ekki ljóst hvert hlutverk KPMG var í þessari skoðun á gamla Glitni fyrir skilanefnd bankans? 

Það var fleira sem viðskiptaráðherra sagði í viðtalinu sem ég tel að fréttamaðurinn hefði átt að spyrja betur út í og það er þáttur formanns stjórnar fjármálaeftirlitsins, Jón Sigurðsson.  Nú þegar fjármálaeftirlitið hefur enn og aftur vanrækt skyldu sína til eftirlits þá, að sögn viðskiptaráðherra, eiga þeir að fara yfir það hvers vegna KPMG var ráðið til starfsins.  Hefði ekki verið nær að þeir hefðu gert það áður en endurskoðendafyrirtækin hófu skoðun hvert á sínum banka og ég spyr hvernig gátu svona stór hagsmunatengsl farið framhjá Fjármálaeftirlitinu? 

Reyndar hefðu stjórnendur KPMG aldrei átt að taka þetta starf að sér því þeir vita eðlilega um þessi hagsmunartengsl og hvernig slíkt getur stofna rannsókn sem þessari í hættu.   Til þess að halda því til haga þá er ég síður en svo að álíkta um vinnubrögð starfsmanna KPMG og hef enga ástæðu til annars en að ætla að þau hafi verið unnin af heilum hug.

Ég spyr nú hver greiðir fyrir tveggja mánaða vinnu við gerð ónothæfrar skýrslu sem án efa hefur kostað milljónir?

Það er orðið brýnt að fréttamenn kalli til sín stjórnarformann Fjármálaeftirlitsins og varaformann bankaráðs Seðlabanka Íslands sem er einn og sami maðurinn, Jón Sigurðsson.  Hann þarf að svara spurningum fréttamanna og landsmanna um vanrækslu Fjármálaeftirlitsins í aðdraganda bankahrunsins og ekki síður vanrækslu sem hefur verið að koma í ljós síðustu daga m.a vegna KPMG, einnig þarf hann að skýra út meint samskiptaleysi á milli Fjármálaeftirlitsins og Seðlabanka Íslands, sérstaklega í ljósi þess að hann sjálfur gegnir því hlutverki að miðla upplýsingum á milli þessara tveggja stofnanna.

Það er orðið ljóst að Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra er ekki lengur stætt á að sitja í stól viðskiptaráðherra.

 

Spurningin er þá hvort hann sé í raun og veru ekki dragbítur?

Nei, þessu trúi ég einfaldlega ekki, að Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra, hafi ekki haft vitneskju um að KPMG hafi verið beiðið um að sinna því veigamikla verkefni sem skilanefnd gamla Glitnis óskaði eftir að þeir inntu af hendi.

Þessu trúi ég einfaldlega ekki.  Það er þrennt sem kemur til greina að mínu mati, ráðherrann hefur kosið að fara með rangt mál til þess að forðast óþægilegra spurninga, í ráðuneytinu er upplýsingagjöf til ráðherra í molum eða ráðherrann sjálfur er ekki starfi sínu vaxinn.

Undanfarnar vikur hefur ráðherrann upplýst hve í raun hann er vanhæfur í starf ráðherra.  Komið hefur í ljós að hann var ekki með upplýsingar á hreinu þegar bankahrunið varð, hann virtist ekki vera með á hreinu hver staðan var þegar bankahrunið átti sér stað, hann er ekki með á hreinu hvernig verið er að vinna úr málefnum bankanna, hann virðist ekki vera í beinu sambandi fjármálaeftirlitið, Seðlabankann né aðra.

Maður hlýtur að setja spurningamerki við störf ráðherrans þar sem hann virðist vera svo illa inni í þjóðfélagsmálum eins og raun ber vitni.  Sú staða sem uppi er í þjóðfélaginu er grafalvarleg og er ég þess fullviss að flestir ráðherrar ríkisstjórnarinnar vinna hörðum höndum við lausn mála og þess vegna hlýtur það að teljast afar óheppilegt að viðskiptaráðherra skuli ekki vera betur að sér í þessum málum, spurningin er þá hvort hann sé í raun og veru ekki dragbítur á það starf sem ríkisstjórnin er annars að vinna.

Björgvin vissi ekki um KPMG fyrr en í gær

Sérkennileg yfirlýsing Siðmenntar

Ég hef áður skrifað um störf siðmenntar og álit mitt á verkum þeirra.  Það er alveg með ólíkindum ef fjöldinn þarf að lúta í lægra haldi á móti tiltölulega fámennum hópi fólks sem hefur aðra skoðun en þorri landsmanna.

"Stjórn Siðmenntar fagnar álitinu og segir það í samræmi við þá skoðun stjórnarinnar að ekki eigi að skrá börn í trúfélög eða veraldleg lífsskoðunarfélög foreldra því börn á ekki að setja í bás eftir skoðunum foreldra þeirra.

Siðmennt telur að við 16 ára aldur, hið fyrsta, sé rétt að ungmenni geti skráð sig formlega í þessi félög, því forsenda slíkrar ákvörðunar sé  ákveðinn þroski, sjálfstæði og menntunarstig.

„Líkt og með stjórnmálaflokka á það ekki að vera í valdi foreldra að skrá börn sín í trúarleg eða veraldleg lífsskoðunarfélög, heldur á það að vera sjálfstæð ákvörðun hvers einstaklings þegar viðkomandi hefur aldur til.  Jafnframt álítur stjórn félagsins að þessi tillaga Jafnréttisstofu sé tímamótatillaga í átt til afnáms mismununar á rétti foreldra eftir kyni þeirra,“ segir í tilkynningu Siðmenntar."

Það er reyndar spurning hvort valið þurfi að vera móðurmegin þ.e í hvaða trúfélag barnið er skráð, nær væri líklega að foreldra myndu ákveða þetta í samráði ef um mismunandi trú væri að ráða.  Ég reyndar tel allt betra en að skrá barnið trúlaust og það fari á mis við það góða uppeldisgildi sem þjóðkirkjan hefur veitt íslenskum ungmennum í áratugi, landi og þjóð til heilla.

Siðmennt fagnar áliti Jafnréttisstofu

Til hamingju Grafhyltingar

Það var sannur gleðidagur í Grafarholtinu í dag, þegar við tókum í notkun og vígðum nýja kirkju.  Ég hefði reyndar kosið að kalla kirkjuna okkar Grafarholtskirkju en Guðríðarkirkja varð fyrir valinu meðal sóknarnefndar og við það verðum við að búa. 

Kirkjan stendur á fallegum stað hér í Grafarholtinu umlukin Kristinbraut, Kirkjustétt, Prestastíg og Biskupsgötu og því óhætt að segja að hún sé með góða nágranna.  Kirkjan er ákaflega falleg í alla staði þó svo hæst beri að nefnda einstaka altaristöflu eða öllu heldur altarisgarð sem gerir kirkjuna afar sérstaka.  Kirkjan er frekar "minimalísk" hún er björt og afar fögur með fallegum ljósum innviði.

Í kirkjunni verður unnið gott starf hvort sem litið er til trúar eða félagsauðar í hverfinu, því án efa verður kirkjan okkar miðpunktur hverfisins sem allir geta átt sitt athvarf í.

Kæru Grafhyltingar til hamingju með stórglæsilega kirkju og gott safnaðarstarf.

Biskup vígði Guðríðarkirkju

Forsetaleikur á kostnað almennings

Það verður seint hægt að segja um forsetaembættið að þeir hafi haft yfirsjón yfir rekstur embættisins, því undanfarin ár hefur embættið farið vel fram úr fjárheimildum sínum ár eftir ár.  Það er í raun merkilegt að fjölmiðlar skuli ekki hafa gert þessu betur skil í gegnum árin.

Það er þó merkilegt að lesa athugasemd frá embættinu þar sem gerð er tilraun til þess að klóra í bakkann vegna rekstursins m.a með því að benda á að við embættið starfi 8 manns og því sé þessi kostnaður ekki allur vegna forsetans sjálfs heldur vegna embættisins.

En til gamans þá segir í frétt Stöðvar 2 að farsímakostnaður embættisins sé 19.000 krónur hvern dag ársins og í athugasemd frá embættinu segir að það sé ekki forsetinn sjálfur sem talar svo mikið í síma heldur allir starfsmenn hans.  Það þýðir í raun að hver og einn starfsmaður talar fyrir u.þ.b. 2.375 krónur á hverjum degi, allan ársins hring.  Það þýðir að hver og einn starfsmaður er með farsímakostnað uppá u.þ.b. 71.250 krónur á mánuði. 

Einnig er rætt um í fréttinni að bensínkostnaður forsetans sé rúm milljón fyrstu 10 mánuði ársins, hann hefur að vísu þrjá bíla til umráða.  Í athugasemd frá embættinu segir að þetta sé ekki kostnaður einungis vegna forsetans heldur einnig annarra starfsmanna.  Ég leyfi mér að spyrja, hve margir starfsmenn eru með bifreið frá embættinu og hvers vegna?

En ég hefði gjarnan vilja sjá fleiri tölur vegna fjárútláta embættisins í fréttatíma Stöðvar 2, en líklega hefði fréttatíminn ekki dugað til þess.

Nú ætti forsetinn í ljósi aðstæðna í þjóðfélaginu að halda að sér höndum og gæta þeirra fjármuna sem við útdeilum honum enda er það skilda hans að fara vel með það almannafé sem fer í rekstur embættisins.

Forsetaembættið mótmælir frétt

Skiljanlegur niðurskurður

Það er alltaf sárt þegar skera þarf niður í rekstri hvort heldur sem er hjá einka- eða ríkisfyrirtækjum.  Það er í raun eðlileg og skilyrðislaus krafa okkar að ríkið gæti aðhalds í öllum rekstri bæði öllu því sem snýr að stjórnsýslu sem og ríkisfyrirtækja eins og Ríkisútvarpsins ohf.  Það hafa lengið verið sögur á kreiki um að þessi stofnun hafi því miður ekki gætt hófs í rekstri og það er reyndar með öllu óskiljanlegt að stofnun eins og þessi sem fær hart nær 3.000 milljónir frá ríkinu á hverju ári til reksturs fyrir utan aðra tekjuliði skuli ekki geta rekið sig betur en raun ber vitni.  Í gegnum árin hefur stofnunin verið rekin með miklu tapi sem vitanlega er með öllu óásættanlegt. 

Ég tel það vera skildu útvarpsstjóra að skera niður og ná utanum rekstur stofnunarinnar og tel það reyndar afar mikilvægt hann geri það áður en ríkisútvarpið fer að hluta eða öllu leyti út af auglýsingamarkaði, enda eru enginn rök fyrir því að ríkið sé í beinni samkeppni við einkafyrirtæki svo ekki sé nú talað um undirboð til þess að reyna grafa undan rekstri einkafyrirtækja.

Næstu skref sem ég myndi vilja sjá er að stofnuninni verði óheimilt að selja auglýsingar næstu 12 mánuði nema í formi skjáauglýsinga og samlesnar auglýsingar í hádeginu.  Að þeim tíma liðnum yrði staðan endurmetin með tilliti til samkeppnissjónarmiða m.a í tilliti til eignatengsla annarra fjölmiðla.  Afnotagjöld stofnunarinnar verði afnuminn og innheimt í formi skatta enda eru afnotagjöldin ekkert annað ein bein skattheimta af heimilum landsins.  Reyndar gæti það verið fróðlegt að kanna hvort ekki væri hægt að setja upp áskriftarkerfi og stofnunin gæti selt aðgang að netinu sínu svipað og 365 gerir í dag.  Með þeim hætti gæfist þeim sem vildu kostur á að kaupa sér áskrift og aðrir sem ekki kjósa að vera áskrifendur sjá ekki dagskrána. 

Aðför að fréttastofunni