Nágrannavarsla er nú komin í tvær götur í Grafarholti

Verkefnið nágrannavarsla var formlega kynnt fyrir íbúum Grænlandsleiðar og Jónsgeisla á fundi í Ingunnarskóla þann 13.maí síðastliðinn.  Nágrannavarslan er samstarfsverkefni íbúa, lögreglu og Þjónustumiðstöðvar Árbæjar og Grafarholts.
 
Fyrsta nágrannavörslu skiltið var sett upp á Grænlandsleið í gær að viðstöddum fulltrúum lögreglu höfuðborgarsvæðisins, formanni hverfisráðs og fulltrúa íbúa.

Borgarstjórn Reykjavíkur hóf nágrannavörslu sem tilraunaverkefni árið 2006 í nokkrum hverfum borgarinnar. Verkefnið þykir hafa  sannað gildi sitt hefur hverfisráð Grafarholts í samráði við borgaryfirvöld ákveðið að útfæra nágrannavörslu í hverfinu.

Nágrannavarsla er skipulögð forvörn þar sem íbúar taka höndum saman, til þess m.a. að sporna gegn innbrotum og eignatjóni. Samvinna íbúa af þessu tagi þekkist víða erlendis. Í upphafi verkefnisins fá íbúar nauðsynlegar leiðbeiningar og fræðslu, sem Þjónustumiðstöð Árbæja og Grafarholts og lögreglan á höfuðborgarsvæðinu hafa umsjón með. Auk þess verður sett sérstakt skilti við götuna sem gefur nágrannavörslu til kynna.

Við val á götum í verkefnið var fyrst og fremst litið til tegundar og fjölda húsa og eðli nánasta umhverfis.

Samfylkingin skuldar 153 milljónir króna.

Í ljós þeirra miklu umræðu sem verið hefur um fjármál Sjálfstæðisflokksins undanfarna daga þá getur maður ekki annað en tekið eftir gargandi þögninni um fjármál Samfylkingarinnar.  Þar er engu líkara en fréttamenn séu allir búnir að rita nafn sitt undir inntökubeiðni í Samfylkinguna.

Í lok árs 2007 skuldaði Samfylkingin 124 milljónir króna og nú þegar Íslandshreyfingin gekk til liðs við Samfylkinguna þá skuldaði hreyfingin 29 milljónir króna.  Ég geri ráð fyrir því að Samfylkingin stundi ekki kennitöluflakk eða aðrar bókhaldsæfingar og taki því við skuldum Íslandshreyfingarinnar.  Þegar heildarskuldir flokkanna beggja eru teknar saman þá skuldar Samfylkingin 153 milljónir króna.

Nú þegar Samfylkingin hefur aðeins birt lista yfir þá aðila sem gáfu leyfi fyrir því að sagt yrði opinberlega frá því að þeir styrktu Samfylkinguna yfir eina milljón króna árið 2006 þá veltir maður því óneitanlega fyrir sér hversu margir það hafi verið sem neituðu að láta birta nafn sitt.  Eins hefði átt að birta lista yfir tengd félög þ.e heildarframlag ákveðinna viðskiptablokka.  Til dæmis voru hátt í fimmtíu fyrirtæki skráð á aðalskrifstofu Baugs að Tungötu 6 um áramótin 2006-2007.  Ef hvert þeirra hefði styrkt Samfylkinguna um 300.000 krónur árið 2007 þýðir það rúmlega 14 milljónir króna og Samfylkingin er ekki skyldug að taka það saman í eina heild og því ekki nauðsynlegt að setja fram þann lista.

Einnig hefur ekki verið birtur listi yfir þá aðila sem styrktu Samfylkingarfélag Reykjavíkur með beinum eða óbeinum hætti þar sem vitað er að reikningar voru skráðir beint á fyrirtæki í einkaeigu í stað þess að reiða fram beinan styrk.

Af hverju er áhugaleysið hjá fréttamönnum á fjármálum flokks sem er einna skuldsettastur allra stjórnmálaflokka landsins?  Af hverju er þessi æpandi þögn því það er gömul saga og ný að sjálfstæði í fjármálum hlýtur að vera ein af forsendum fyrir því að stjórnmálaflokkur nýtur trausts og þess vegna veltir maður því fyrir sér hverjir það eru sem eiga Samfylkinguna í raun og vera.

Forysta Samfylkingarinnar hlýtur að þurfa gera grein fyrir sínum málum fyrir kosningar nema fréttamenn gefi þeim vilyrði fyrir því að þess þurfi ekki.

Nöfn fyrirtækja ekki rædd í miðstjórn

Fréttatilkynning frá formönnum Sjálfstæðisfélaga í Reykjavík

Set hér inn fréttatilkynningu sem send var út í fyrradag af fjórtán formönnum sjálfstæðisfélaga í Reykjavík. 

Fréttatilkynning
Frá formönnum Sjálfstæðisfélaga í Reykjavík


Undirritaðir formenn Sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík lýsa yfir fullum stuðningi við Guðlaug Þór Þórðarson alþingismann.
Við lýsum  furðu okkar á þeim málatilbúnaði sem verið hefur í kringum fjáraflanir á vegum Sjálfstæðisflokksins og því hvernig nafn Guðlaugs  Þórs Þórðarsonar hefur verið dregið inn í þá umræðu.
Það liggur fyrir hverjir tóku á móti umræddum styrkjum og hverjir samþykktu þá af hálfu flokksins.
Þáverandi forysta Sjálfstæðisflokksins bar ábyrgð á því að styrkirnir voru samþykktir.
Guðlaugur Þór Þórðarson kom þar hvergi nærri  og því hljóta að vera annarleg sjónarmið að baki því að draga hann inn í þá umræðu.


Við hvetjum nýkjörna flokksforystu til að leiðrétta þann rógburð sem Guðlaugur Þór hefur orðið fyrir í fjölmiðlum síðustu daga.

Benedikt Geirsson
Björn Gíslason
Fanney Birna Jónsdóttir
Hafsteinn Valsson
Hólmar Þór Stefánsson  
Jón Arnar Tracey Sigurjónsson
Jón Kári Jónsson
Kári Sölmundarson
Ólafur Rúnar Jónsson
Óttarr Guðlaugsson
Ragnhildur Björg Guðjónsdóttir
Sigurður Pálsson
Theodór Bender
Torfi Kristjánsson
 

"Blind date" stefnumót við frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins

Já, það er skemmtileg tilbreyting á fundinum sem haldinn verður í kvöld með öllum frambjóðendum sem taka þátt í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins hér í Reykjavík.  Fyrirkomulagið verður "blind date" eða "speed date" sem gerir það að verkum að umræðurnar verða líflegri en þegar um pallborðsumræður er að ræða.

 Fundurinn verður haldinn í dag, fimmtudag, í Árbæjarskóla kl. 20.00

Spurningin er þá hvort hann sé í raun og veru ekki dragbítur?

Nei, þessu trúi ég einfaldlega ekki, að Björgvin G. Sigurðsson, viðskiptaráðherra, hafi ekki haft vitneskju um að KPMG hafi verið beiðið um að sinna því veigamikla verkefni sem skilanefnd gamla Glitnis óskaði eftir að þeir inntu af hendi.

Þessu trúi ég einfaldlega ekki.  Það er þrennt sem kemur til greina að mínu mati, ráðherrann hefur kosið að fara með rangt mál til þess að forðast óþægilegra spurninga, í ráðuneytinu er upplýsingagjöf til ráðherra í molum eða ráðherrann sjálfur er ekki starfi sínu vaxinn.

Undanfarnar vikur hefur ráðherrann upplýst hve í raun hann er vanhæfur í starf ráðherra.  Komið hefur í ljós að hann var ekki með upplýsingar á hreinu þegar bankahrunið varð, hann virtist ekki vera með á hreinu hver staðan var þegar bankahrunið átti sér stað, hann er ekki með á hreinu hvernig verið er að vinna úr málefnum bankanna, hann virðist ekki vera í beinu sambandi fjármálaeftirlitið, Seðlabankann né aðra.

Maður hlýtur að setja spurningamerki við störf ráðherrans þar sem hann virðist vera svo illa inni í þjóðfélagsmálum eins og raun ber vitni.  Sú staða sem uppi er í þjóðfélaginu er grafalvarleg og er ég þess fullviss að flestir ráðherrar ríkisstjórnarinnar vinna hörðum höndum við lausn mála og þess vegna hlýtur það að teljast afar óheppilegt að viðskiptaráðherra skuli ekki vera betur að sér í þessum málum, spurningin er þá hvort hann sé í raun og veru ekki dragbítur á það starf sem ríkisstjórnin er annars að vinna.

Björgvin vissi ekki um KPMG fyrr en í gær

Formaður Vinstri grænna tefur framgang mála

 

Það hefur nú komið í ljós hvers vegna Björn Bjarnason, dóms-og kirkjumálaráðherra hefur ekki tekist að stofna fyrirhugaða rannsóknarnefnd sem á að fá það verkefni að skoða hrun bankanna hér á landi.  Þrátt fyrir ítrekaða gagnrýni Steingríms J. Sigfússonar, formanns Vinstri grænna á seinagang ríkisstjórnarinnar í þessu máli hefur komið í ljós að hann sjálfur er aðal orsökin fyrir því að nefndin hefur ekki tekið til starfa.

Það er formaður Vinstri grænna sem stendur í vegi fyrir því að hægt sé að skoða þær alvarlegu ásakanir sem fjöldin allur af einstaklingum hefur þurft að sitja undir, það er formaður Vinstri grænna sem hefur hamlað því að hægt sé að skoða málin ofan í kjölinn og velta við öllum steinum svo sannleikurinn komi í ljós.  Þetta kom í ljós þegar Björn Bjarnason, dómsmálaherra flutti ræðu í alþingi seinnipart mánudags.

Ég tek mér það bessaleyfi að setja inn hluta af ræðu Björns hér

"Virðulegi forseti. Síðastliðinn föstudag var til umræðu frumvarp frá mér um sérstakan saksóknara og ég vona að hv. allsherjarnefnd flýti afgreiðslu þess máls og það verði að lögum. Það er nauðsynlegt að velta hverjum steini varðandi þau mál sem upp hafa komið, bæði af hálfu saksóknara og einnig af hálfu annarra aðila, og ég fagna því að á Alþingi er unnið að því að móta tillögur um sérstaka nefnd sem taki þetta að sér. Það var undarlegt að heyra hv. þingmann Vinstri grænna kvarta undan því áðan í ræðu að það hefði tafist að koma þessu starfi á vegum þingsins á legg þegar við þingmenn vitum að það er hv. formaður Vinstri grænna sem helst hefur tafið fyrir þessu verki innan veggja þingsins. Það er helst hann með fyrirvörum sínum og sinni afstöðu sem hefur spillt því að samstaða næðist um það (SJS: Þetta er þvættingur og ?) að koma þeirri nefnd á laggirnar. (SJS: Étt´ann sjálfur.)

Virðulegi forseti. Er þetta orðbragð sem á við í þingsölum?

(Forseti(RR):Forseti biður hv. þingmenn um að gæta hófs í orðavali.)

Þingmenn Vinstri grænna geta ekki komið hér og staðið og sagt að verið sé að tefja það að koma á laggirnar rannsóknarnefndum og síðan stendur formaður þeirra í vegi fyrir því að samstaða náist í þingsalnum um þetta og meðal forsætisnefndar.

(Forseti(RR):Forseti biður hv. þingmenn um að gæta hófs í framgöngu.)

Það verður að hafa þessa hluti eins og þeir eru og menn verða að ræða þá eins og þeir eru og ekki fara í neinn feluleik með þetta frekar en annað sem þarf að ræða í þingsalnum og meðal þjóðarinnar þegar fjallað er um þessi mál. Menn verða að standa við það og ef þeir geta það ekki og vilja ekki samstöðu um þetta í þinginu þá verður það að koma fram að þá verður að upplýsa það."

Eins og flestum ætti að vera kunnugt um reiddist Steingrímur mjög við það að ráðherra kæmi fram með þessar upplýsingar enda eðlilegt þar sem hann hafi fyrr um daginn gagnrýnt seinagang vegna málsins.

Ég leyfi mér að efast um heilindi þess að umræddur formaður taldi sig knúinn að bera fram vantrausttillögu á ríkisstjórn landsins.  Það er miður þegar menn vilja nota sér ástandið sem nú ríkir í þjóðfélaginu til eigin framapots í stjórnmálum.  Þó svo ég telji það flokknum síður en svo til framdráttar að þingmaður hans taki þátt í rótækum mótmælum eða formaður flokksins skuli fara með fleipur g ósanngjarnar ásakanir, líkt og hann hefur gert undanfarið.  Honum ætti að vera það ljóst að unnið er allan sólahringinn til þess að vinna ötullega að lausn vandans og þar fer Geir H. Haarde fremstur í flokki að öðrum ólöskuðum. 

Það er reyndar mín skoðun að þegar reiðin rennur af fólki, sem mun gerast fyrr en síðar, þá muni fólk sjá í gegnum þessa leikfléttu forystusveitar Vinstri grænna og fylgi þeirra í skoðanakönnunum dvína á nýjan leik, þá er spurning hvort formaðurinn vilji enn ganga til kosninga eða hvort hann verði búinn að taka upp þá skoðun, líkt og áður var, að ekki væri ráð að ganga til kosninga þar sem þjóðin þyrfti að standa saman að lausn málanna og vinna með ríkisstjórninni en ekki á móti.

Eins og ég hef skrifað áður þá ritaði ég formanninum bréf í gærkvöldi þar sem ég óskaði eftir svörum við fáeinum spurningum, ekki hef ég enn fengið svör við þeim spurningum.

Myndbandsupptöku af ræðu Björns Bjarnasonar, dóms- og kirkjumálaráðherra og viðbrögð Steingríms J Sigfússonar, formanns Vinstri grænna má sjá í þessari myndklippu

Það er merkilegt eitt og sér

Það vekur óneitanlega upp spurningar þegar áskorun sem þessi er send út til fjölmiðla.  Getur veri að sögusagnir um rótleysi og valdabaráttu innan flokksins eigi við rök að styðjast?

Það er merkilegt eitt og sér að stjórn Samfylkingarfélagsins í Reykjavík skuli vilja skorast undan þeirri miklu ábyrgð sem hvílir á ríkisstjórn landsins, sem vissulega Samfylkingin er aðili að, nú þegar sjaldan eða aldrei liggur eins mikið við að stjórnarflokkarnir stýri þjóðinni út úr þeim miklu hremmingum sem dunið hafa yfir heimili og fyrirtæki í landinu. 

Eins einkennilegt og það nú hljómar þá virðast tveir flokkar vera þess fullvissir að sama niðurstaða og hefur verið að koma fram í skoðanakönnunum muni líta dagsins ljós ef kosið yrði nú til alþingis, Samfylking og Vinstri grænir.

Það skyldi þó aldrei vera að ákveðnir einstaklingar innan raða Samfylkingarinnar vildu knýja fram breytingar á forystu flokksins sérstaklega þegar bæði formaður og varaformaður flokksins hafa ekki látið til sín taka á þessum erfiðu tímum, Ingibjörg hefur því miður verið fjarverandi vegna veikinda en Ágúst hefur hinsvegar ekki átt uppá pallborðið þar sem honum virðist skorta það traust sem þarf til.  Það hefur ítrekað verið gengið framhjá honum og menn eru farnir að tala ansi hátt um að Björgvin G og Dagur B. eigi að fá stærri sess nú en áður.  Með því að kjósa þarf að stilla upp lista og vissulega opnar það möguleika á endurröðun innan flokksins.

Vinstri grænir vilja vissulega kosningar þar sem þeir eru í stjórnarandstöðu og hafa engu að tapa, ef þeirra fylgi mun aukast í kosningum þá finnst þeim það gott nú ef ekki þá eru þeir einfaldlega á sama stað og þeir eru í dag, hugsanlega má kalla það góða og gilda ástæðu, eða hvað?

Það er vissulega margt sem þarf að endurmeta í mínum flokk þ.m.t. verður að taka umræður um Evrópumálin bæði um aðildarviðræður sem og upptöku nýs gjaldmiðils.  Þessi mál þarf að ræða á faglegum grundvelli á yfirvegaðan hátt.  Þjóðin þarf ekki á að halda skyndiákvörðunum líkt og t.d varaformaður Samfylkingarinnar hefur verið að kalla eftir og sást glöggt í Silfri Egils fyrr í dag.

Vinstri grænir sem og margir aðrir hafa haldið uppi þeirri umræðu að ekkert sé að gerast og mótmæla eigi aðgerðaleysinu.  Þegar það sanna er að menn eru að vinna allan sólahringinn til þess að finna lausn á málunum.  Það sást vel á þeim góða aðgerðapakka sem ríkistjórnin hefur nú kynnt fyrir þjóðinni, hann má sjá á heimasíðu stjórnarráðsins.

Eins og ég hef reyndar sagt áður og mun eflaust segja aftur, ég treysti fáum ef nokkrum betur til þess að gegna starfi forsætisráðherra en einmitt Geir H. Haarde. 

Vilja kosningar í upphafi nýs árs

Forsetinn, ráðherra íþróttamála sem og fjölmiðlafólk ætti að skammast sín

Þrátt fyrir að undanfarin ár hafi þátttakendur sem keppt hafa fyrir Íslands hönd á Ólympíumóti fatlaðra sýnt það og sannað að þeir eru í fremstu röð íþróttaiðkenda, að þeir eru uppspretta drauma og markmiða hjá öðrum bæði fötluðum sem ófötluðum, þá er þeim ekki sýnt sú virðing sem þeir eiga svo sannarlega skilið.

Það eru fimm íslenskir íþróttamenn sem taka þátt að þessu sinni og þau eru

Sonja Sigurðardóttir keppir í 50 metra baksundi,

Jón Oddur Halldórsson í 100 metra hlaupi,

Baldur Ævar Baldursson keppir í langstökki,

Eyþór Þrastarson keppir í 400 metra skriðsundi og einnig 100 metra baksundi

og  Þorsteinn Magnús Sölvason keppir í lyftingum.

Það hryggir mig verulega að vita til þess að forsetinn, ráðherra íþróttamála sem og fjölmiðlar landsins skuli hafa ákveðið að hunsa leikana eins og ljóst hefur orðið.  Einungis félagsmálaráðherra var viðstaddur setningar athöfn leikanna í dag og ber að þakka henni fyrir það.  En að forsetinn og ráðherra íþróttamála skuli lýta á Ólympíuleika fatlaðra sem annars flokks miðað við hina hefðbundnu Ólympíuleika er hryggilegt og þessi ákvörðun dæmir þau fyrst og fremst sjálf.  Það er ekki langt síðan að ráðamenn þjóðarinnar sögðu að mikilvægt væri að sýna stuðning sinn í verki með því að mæta á Ólympíuleika þrátt fyrir að þeir væru haldnir í Peking. 

Þegar hinir hefbundu Ólympíuleikar voru settir var bein útsending frá athöfninni en í dag sá Ríkissjónvarpið sér ekki fært að sýna beint frá setningu leikanna og sáralítið hefur almennt verið sagt frá setningarathöfninni í fjölmiðlum  í dag.  Þegar dagskrá Ríkissjónvarpsins er skoðuð næstu daga er ljóst að stofnunin mun ekki sýna beint frá viðburðum leikanna heldur hunsa þá algjörlega og í besta falli sýna myndbrot af leikunum í fréttatíma sjónvarpsins. 

Hvers vegna er það að forsetinn, ráðherra íþróttamála sem og fjölmiðlar landsins taka þá ákvörðun að vera ekki til staðar til þess að styðja þetta öfluga íþróttafólk sem tekur þátt í leikunum fyrir Íslands hönd?

Það hlýtur að vera eðlileg beiðni okkar eða öllu heldur krafa að ráðamenn sem og fjölmiðlafólk beri sömu virðingu fyrir fötluðum sem ófötluðum en fari ekki í manngreini álit og það hreinlega krafa okkar að þeim þátttakendum sem nú taka þátt fyrir Íslands hönd sé sýnt sú virðing sem þeir eiga skilið.

Ólympíumót fatlaðra hafið

49,2% borgarbúa styðja endurnýjaðan meirihluta í borginni.

Samkvæmt úrslitum borgarstjórnarkosninganna 2006 styðja 49,2% borgarbúa endurnýjaðan meirihluta borgarinnar.  Sama hvað öllum skoðandakönnunum líður þá hefur meirihlutinn ótvíræð traust megin þorra borgarbúa samkvæmt síðustu kosningum.

Það er merkilegt að gera skoðanakönnun áður en meirihlutinn tekur við og úrtakið var aðeins 600 einstaklingar og einungis 55,5% svarenda tóku afstöðu sem þýðir í raun að rétt rúmlega 300 manns svöruðu spurningunni "Hvaða lista myndir þú kjósa ef gengið yrði til borgarstjórnarkosninga nú?" en 89% eða rétt rúmlega 500 manns tóku afstöðu til spurningarinnar "styður þú nýmyndaðan meirihluta borgarstjórnar?" Hve áreiðanleg könnun er það sem er einungis með 600 manna úrtak?, ætli það sé ekki jafn mikið að marka þessa könnun og þær vefkannanir sem Fréttablaðið er með á hverjum degi í blaðinu og ekkert gefið upp um hver þátttakan var í könnuninni, líklega allt frá 20 manns uppí 2000 og allt þar á milli.

Landsmenn eru þó heppnir að hvorki er skipað í þingsæti, borgarstjórn eða sveitastjórnir landsins eftir skoðanakönnunum heldur með kosningum. 

Einnig er merkilegt að sjá svör oddvita annarra stjórnmálaflokka hér í borginni.

Dagur B. Eggertsson segir "þungur dómur fyrir skollaleik", hann virðist þó gleymt að nota uppá halds orðið sitt þessa daganna sem er "klækjastjórnmál" en líklega mun hann ekki nota það orð mikið lengur þar sem honum hefur kurteisilega verið bent á hve öflugur hann hefur einmitt verið í "klækjastjórnmálum" sjálfur undanfarið en án árangurs. 

Því það hlýtur að teljast til einsdæmis að menn reynir með beinum eða óbeinum hætti að fá kjörin borgarfulltrúa til þess að segja af sér svo varamaður hans komi inn sem borgarfulltrú til þess eins að hann sjálfur gæti orðið borgarstjóri á nýjan leik.  Einnig er vert að að minna á hans klæki þegar Björn Ingi var "lokkaður" til samstarfs við myndun meirihluta Samfylkingar, Framsóknar, Vinstri Grænna og Frjálslyndra á sínum tíma.  Þar var nýttur ágreiningur sem uppi var og sá hraði sem á málinu var til þess að slíta þeim meirihluta sem hefur nú ákveðið að taka saman aftur.  Var ekki sá örlaga ríki fundur 100 daga meirihlutans haldinn á vinnustað móður Dags B. Eggertssonar?  Því hefði betur verið sleppt miðað við málefnasamning og efndir meirihlutans eins og borgarbúar muna eftir.

Svandís Svavarsdóttir segir "Nýr meirihluti er umboðslítill", það ætti kannski að benda Svandísi á að umboð borgarfulltrúa er fengið á kjördag en ekki í gegnum rúmlega 300 manna svarendalista hjá Fréttablaðinu.  En líklegra er eftirfarandi svar Svandísar ekki síður merkilegt "við munum veita umboðslitla meirihlutanum öflug viðnám".  Maður man varla eftir þessum annars ágæta borgarfulltrúa eftir að REI málið fór í nefnd sem hún var í forsvari fyrir, líklega verður hennar minnst sem eins máls borgarfulltrúa því það er einu sinni þannig að betra er að sitja á hliðarlínunni og benda á galla en að kynna lausnir - því sjaldnast fylgir gagnrýni VG tillaga að lausnum, því miður.  En Vinstri Grænir hafa einnig verið ötulir boðberar "klækjastjórnmála" eins og Dagur B. vill kalla það, eins og sást best í fréttum fjölmiðlanna þegar einn liðsmaður flokksins gegndi lykilhlutverki við að reyna bola kjörnum borgarfulltrúa frá!

Ólafur F. Magnússon segir "Kjósendur átta sig á refskák", því miður gekk ekki það samstarf sem menn fóru í af heilum hug.  Það er vissulega alltaf leiðinlegt þegar samstarf gengur ekki upp.  Enn leiðinlegra er það þegar menn vilja reyna sverta samstarfsslitinn með svörtum blæ einungis til þess að reyna skemma út frá sér.

Ég tel að borgarstjórnarflokkur Sjálfstæðisflokksins með Hönnu Birnu í broddi fylkingar ásamt borgarstjórnarflokk Framsóknarflokksins með Óskar Bergsson í fararbroddi hafi sýnt mikla pólitíska ábyrgð og leyst borgina úr þeim doða sem virðist hafa verin kominn upp og verið farinn að tefja fyrir stórum sem smáum mikilvægum verkefnum/ákvörðunum í borginni.

Ég er viss um að af verkum þeirra verða þau dæmd og þær tölur sem sjást nú í skoðanakönnun Fréttablaðsins verða ekki þær tölur sem taldar verða uppúr kjörkössum í borgarstjórnakosningunum 2010.  Því fólk á ekki að gleyma því sem gerst hefur í höfuðborginni heldur þvert á móti að leggja spilin á borðið fyrir kjördag og skoða með gagnrýnum augum hvaða meirihluti það var sem lét hendur standa fram úr ermum og lét verkin tala ásamt því að tryggja aðhald í fjármálum borgarinnar.  Þar tel ég að meirihluti Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks beri höfuð og herðar yfir svo kallaðan 100 daga meirihluta sem Dagur B. Eggertsson leiddi enda afar fátt sem sá meirihluti getur státað sig af.

Fyrir mitt leyti hlakkar mig til borgarstjórnakosninganna 2010.

 

26,2% segjast styðja nýjan meirihluta

Höldum áfram

Þegar það slitnaði uppúr samstarfi Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks á sínum tíma urðu margir sjálfstæðismenn sárir enda ekki furða, þeir höfðu beðið þess engi að leysa borgarbúa undan klóm R-listans sáluga.  Þar sem úthverfi borgarinnar höfðu gleymst, enginn ný hjúkrunarrými höfðu verið reyst og síðast en ekki síðs hafði framúrkeyrsla í fjármálum orðin viðtekin venja en ekki undartekning.  Eftir langa bið kom upp ágreiningur sem mönnum bar ekki gæfa til þess að leysa á sínum tíma.

Góður félagi minn lýsti þessu við hjónaskilnað þar sem sambandið hafði farið út um þúfur þar sem hjónin hefðu verið ósammála og ég væri bara í sorgarferlinu á þeim tíma.

En eins og oft gerist þá skilja hjón á borð og sæng en ákveða svo að betra sé að leysa úr málunum því saman næðu þau betri árangri og væru hamingjusamari í saman en að vera aðskilin. 

Ég er þess fullviss að borgarbúar verða ánægðir með að samstarf Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks sé nú aftur að verða að veruleika því eins og eflaust flestir muna náðist mikill árangur í borgarmálunum í fyrri meirihluta flokkanna.

Það hefur verið fróðlegt að fylgjast með fjölmiðlum síðustu daga og þá sérstaklega í dag.  Þar sem miklar vangaveltur hafa verið uppi.  Viðtöl hafa verið við ýmsa stjórnmálasérfræðinga og oddvita flokkanna í minnihluta borgarinnar.  Hjá þeim síðarnefndu hefur verið vart við mikla gremju og biturð, tala menn um að sjálfstæðismenn hafi breytt pólitíkinni hér í borginni, sett borgarstjórastólinn og önnur völd á uppboð o.s.frv.  Ég tel að sá er svona hefur talað þurfi að lýta sér nær.  Því þar þráðu menn svo í völd að þeir sömdu við þrjá flokka og einn stakan borgarfulltrúa um meirihluta án málefnasamnings, án stefnu og án sjáanlegs árangurs.

Uppá slíkt samstarf býður Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkur ekki.  Málefnasamningur fyrir meirihluta flokkanna verður til viðmiðunnar með breytingum í takt við ástand þjóðfélags- og efnahagsmála í dag.  Fulltrúar flokkanna munu vinna ótrauðir að málum borgarinnar og borgarbúa allra hvort sem þeir eru búsettir í miðbæ Reykjavíkur eða í úthverfum

Hanna Birna verður án efa okkur borgarbúum til mikils sóma og það verður spennandi að fá að fylgjast með og taka þátt í þeim fjölmörgu verkefnum sem framundan eru hér í borginni okkur borgarbúum til heilla.

Hanna Birna borgarstjóri