Þerruð krókutílatár.

Landsbjög er stofnun sem við viljum öll hafa til staðar þegar á þarf að halda.  Það er gleðilegt að sjá og ekki síður heyra að fólk hafi svarað tárum framkvæmdastjóra þegar hann kom í hvern fjölmiðilinn á fætur öðrum og sakaði allt og alla um svindl sem svo mikið sem horfðu til þess að selja flugelda.  Ég segi nú ef að þeir hefðu ekki verið þeir stærstu þá hefði eitthvað stórkostlegt verið að, svo mikið er víst, þeir hafa óheftan aðgang að öllum fjölmiðlum eins og þeir vilja, það hafa engir aðrir eins mikið bolmagn til þess að auglýsa eins mikið og þeir gerður í útvarpi, sjónvarpi og prentmiðlum svo ekki sé talað um öll auglýsingaskyltinn sem eru/voru út um allan bæ.

En þrátt fyrir að mér hafi þótt þessi krókudílatár hvimleið þá fagna ég því að fólk skuli styðja þá í því góða starfi sem þeir eru að gera.

Metsala á flugeldum

Athugasemdir

[TómasHa, 1.1.2007 kl. 13:52]

Þetta er allt hluti af leiknum, spáðu í því ef það væru engir einkaaðilar á markaðnum.   Engin kynning og ekkert að gera fyrir PR mennina.  

[Sigríður Laufey Einarsdóttir, 1.1.2007 kl. 13:53]

Sammála þér, auðvitað viljum við öll styðja slysavarnir en framkvæmdastjórinn kom fram með óheppilegum hætti, ekki í fyrsta sinn. Mér hefur aldrei fundist umræddur framkvæmdasstjóri passa hjá Landsbjörg.

Engin félagasamtök eiga hafa einkarétt á aðferðum við að safna styrktarfé. Margir unglingar safna fé sér til styrktar í íþróttum með ýmsu móti t.d. selja heimilisvörur, það er bara af því góða og ekki þörf á neinum einkarétti.

[Óttarr Makuch, 1.1.2007 kl. 22:55]

íþróttafélögin geta reyndar bjargað börnunum, því almennt er talið að íþróttastarfs sé með bestu forvörn sem börnin okkar geta fengið.  Ég styrkti reyndar Landsbjörg bæði með því að kaupa neyðarkallinn sem og að kaupa smá af flugeldum.