Er Steingrímur farinn að finna ilm af völdum?

Ekki er maður hissa á þeirri skoðun Steingríms að hann vilji kosningar sem fyrst og helst strax enda alls óvíst hve lengi þessi stuðningur varir sem nú virðist vera koma fram í skoðanakönnunum.  Ég tel það þó nokkuð víst að Vinstri grænir muni ekki fá um þrjátíu prósent fylgi í kosningum.  Því áður en fólk gengur inn í kjörklefa þá vill það sjá lausnir ekki einungis gaspur og gagnrýni.

Steingrímur vill ekki kosningar fyrir þjóðina, hann vill kosningar fyrir sig sjálfan því hann telur að stólinn sé hans.  Hann telur sig vera kominn með nægilega gott fylgi sem gæti tryggt honum forsæti í nýrri ríkisstjórn, Guð forði okkur frá þeim gjörningi að slíkt gæti gerst.

Það væri skemmtileg tilbreyting ef Steingrímur kæmi fram með einhverjar lausnir í stað þess að standa í skipulagningu mótmæla líkt og þingmenn flokksins hafa verið að gera að undanförnu.  Þar sem bæði formaður og þingmenn hans hafa hreinlega hvatt til ofbeldisfullra mótmæla sem hafa haft í för með sér skemmdaverk á eigum almennings og einkaaðila.  Spurning hvort vinstri grænir séu reiðubúnir að greiða fyrir þær skemmdir sem voru t.d. á lögreglustöðinni eða við Hótel Borg?

Kosningar óumflýjanlegar

Athugasemdir

[Ástþór Magnússon Wium, 3.1.2009 kl. 15:19]

Moldvörpur Steingríms J vinna nú hörðum höndum að ryðja brautina fyrir rauðu byltinguna:

Kommúnískum áróðri troðið í 8 ára barn

"Raddir fólksins" eru gersamlega að ganga fram af mér, þótt ég af öllu hjarta styðji friðsamleg mótmæli gegn ríkisvaldi sem er að troða lýðræðinu í ræsið með þaulsetu ráðherra langt yfir þeirra vitjunartíma.

Í því ástandi sem er að skapast hér í kjölfar þess að bankar og hagkerfi er hrunið, er nauðsynlegt að ráðamenn axli ábyrgð, leiti til forseta að skipa utanþingsstjórn í "björgunarleiðangurinn" og boðað sé til nýrra kosninga. Þetta er fullkomlega eðlileg krafa og þeim sem þykir vænt um landið sitt eiga með friðsömum mótmælum að krefjast þess að þetta sé gert.

Hisvegar set ég spurningarmerki við ábyrgðarleysi þeirra foreldra sem stilla óþroskuðu barni sínu á kommúnískan ræðupall framan við þúsundir manns.  Í raun finnst mér það verkefni fyrir Barnavernd að kanna fjölskylduaðstæður barnsins og hvort ástæða sé til inngripa í uppeldið.

Við hlið barnsins er kynntur einn harðasti kommúnisti Íslands, Einar Már Guðmundsson sem er m.a. einn aðstandenda Dagblaðsins Nei sem aðstandendur kynna á netinu sem "kommúnískt dagblað".  Einar hefur unnið sem moldvarpa kommúnista í mótmælum hér, bæði hvað varðar fundina á Austurvelli og Opinn Borgarafund. Kemur þar bæði að skipulagi og ítrekað sem ræðumaður.

Öðrum sem gætu haft önnur sjónarmið fram að færa er gjarnan úthýst. Þannig var mér t.d. varpað á dyr með ofbeldi af þremur fílefldum karlmönnum af einum skipulagsfundinum eftir að Einar Már og félagar héldu atkvæðagreiðslu að sovéskri fyrirmynd um að mér skyldi vísað út fyrir þær sakir að hafa deilt á vinnubrögðin.  Ádeilan sem ég hafði sett fram var að yfir 70% af ræðumönnum á Austurvelli tengdust flokknum Vinstri Grænir á meðan fólki úr öðrum flokkum var meinað að tala á mótmælafundum.

Ég hafði trú á Vinstri Grænu þar til ég varð vitni að vinnubrögðum þeirra og hvernig þeir fótum troða lýðræðið á fundum sínum. Nú hef ég áttað mig á því að þessir aðilar stefna á að koma upp kommúnísku ríki á Íslandi að fyrirmynd Sovétríkjanna og Kína.

[Benedikt Bjarnason, 3.1.2009 kl. 15:39]

Nokkuð er ég sammála þér. Steingrímur finnur greinilega mikinn kosningarþef. Það er nú einu sinni svo að stjórnarflokkarnir eru með stórann meirihluta þingmanna. Og það er mjög óraunhæft að ætla að núverandi meirihluti haldi ekki að loknum kosningum ef til þess kæmi.

Ég ætla ekki að gefa mér það fyrirfram að Samfylkingin komi til með eða hafi áhuga á að starfa með Vinstri Grænum með Steingrím og Ögmund innanborðs. Satt best að segja líst mér ekki vel á þá hugmynd.

Man heldur ekki betur en að Steingrími væri boðið að ganga til liðs við Samfylkinguna á sínum tíma og því verið hafnað.